داشتن حیوان خانگی لذت وصف ناپذیری دارد. اما می تواند کار سختی نیز باشد. قبل از اینکه در مورد واکسن های حیوانات خانگی خود اطلاعات جمع آوری کنید توصیه می کنیم به مقاله مراقبت از حیوانات خانگی مراجعه کنید و نکات مهم و ضروری در رابطه با حیوانات خانگی را مطالعه نمایید. در این مقاله نیز، سعی میکنیم به نکات مهم در رابطه با سلامت جسمی و بهداشت حیوانات خانگی بپردازیم.
واکسن های حیوانات خانگی محصولاتی هستند که برای ایجاد پاسخ های ایمنی محافظتی و آماده سازی سیستم ایمنی بدن برای مقابله با عفونت های آینده از عوامل ایجاد کننده بیماری طراحی شده اند. واکسن ها تولید پادتن هایی را در سیستم ایمنی بدن تحریک می کنند. آن ها ارگانیسم های ایجاد کننده بیماری را که وارد بدن می شوند شناسایی و از بین می برند و به جلوگیری از بسیاری از بیماری هایی که حیوانات خانگی را تحت تأثیر قرار می دهند کمک می کند. مدت هاست که واکسیناسیون حیوان خانگی شما یکی از ساده ترین راه ها برای کمک به او برای داشتن یک زندگی سالم و طولانی محسوب می شود.
واکسیناسیون از مدت ها قبل راهی موثر در کاهش بار بیماری در حیوانات اهلی و دامها بوده و ابزاری اساسی در حفظ سلامت و رفاه حیوانات است. واکسن ها همچنان به طور فزاینده ای نقش حیاتی در پیشگیری از سلامت و برنامه های کنترل بیماری در حیوانات دارند. نه تنها واکسن های مختلفی برای بیماری های مختلف وجود دارد، انواع و ترکیبات مختلفی از واکسن ها نیز وجود دارد. واکسیناسیون روشی است که دارای خطرات و مزایایی است که باید برای هر حیوان خانگی نسبت به سبک زندگی و سلامتی او سنجیده شود. دامپزشک شما می تواند یک رژیم واکسیناسیون را تعیین کند که ایمن ترین و بهترین محافظت را برای حیوان شما ایجاد کند.
مقدمه
همه کسانی که از حیوانات مراقبت می کنند، از جمله صاحبان حیوانات خانگی و دامداران وظیفه دارند از سلامت و رفاه حیوانات تحت مراقبت خود محافظت کنند. با این حال، حیوانات مانند افراد در معرض طیف وسیعی از بیماری های ناشی از ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها و انگلی ها هستند.
واکسن های حیوانات خانگی برای بسیاری از این بیماری ها موجود است که باعث پیشگیری یا کاهش خسارات یا جلوگیری از پیامدهای طولانی مدت بیماری ها می شود. این امر به ویژه برای آن دسته از بیماری ها که گزینه های درمانی پیچیده، محدود یا فاقد گزینه درمانی در دسترس هستند، بسیار مهم است.
بنابراین، ما باید در وهله اول جلوگیری از بیماری یا به حداقل رساندن علائم بالینی بیماری را در اولویت قرار دهیم، تا از سلامتی و رفاه حیوانات محافظت کنیم. با توجه به سخن قدیمی “پیشگیری بهتر از درمان” است.
با اطمینان خاطر، واکسن های موثر برای بسیاری از بیماری های مهم حیوانات از جمله بیماری های بومی در دسترس هستند.
واکسن های حیوانات خانگی چیست ؟
واکسن ها به آماده سازی سیستم ایمنی بدن برای مقابله با حمله ارگانیسم های عامل بیماری کمک می کنند. واکسن ها حاوی آنتی ژن هایی هستند که به نظر می رسد ارگانیسم ایجاد کننده بیماری در سیستم ایمنی بدن است اما در واقع بیماری ایجاد نمی کند.
وقتی واکسن به بدن وارد می شود، سیستم ایمنی بدن به آرامی تحریک می شود. اگر حیوان خانگی در معرض بیماری واقعی قرار گیرد، سیستم ایمنی بدن وی اکنون آماده است تا به طور کامل آن را بشناسد و با آن مقابله کند یا از شدت بیماری بکاهد.
واکسن ها برای مدیریت سلامت حیوان خانگی شما بسیار مهم هستند. گفته شد، لازم نیست هر حیوان خانگی در برابر هر بیماری واکسینه شود. بسیار مهم است که با دامپزشک خود در مورد پروتکل واکسیناسیون مناسب حیوان خانگی خود صحبت کنید. عواملی که باید بررسی شوند شامل سن، سابقه پزشکی، محیط، عادت های سفر و سبک زندگی هستند.
بیشتر دامپزشکان توصیه می کنند که واکسن های اصلی را به حیوانات خانگی سالم برسانید.
۵ دلیل برای استفاده از واکسن های حیوانات خانگی
- واکسیناسیون از بسیاری از بیماری های حیوانات خانگی جلوگیری می کند.
- واکسیناسیون می تواند از درمان های پرهزینه بیماری هایی که قابل پیشگیری هستند جلوگیری کند.
- واکسیناسیون از بیماری هایی که بین حیوانات و همچنین از حیوانات به افراد دیگر منتقل می شود جلوگیری می کند.
- بیماری های شایع در حیات وحش، مانند هاری و بیماری های خوشی، می توانند حیوانات خانگی واکسینه نشده را آلوده کنند.
- در بسیاری از مناطق، احکام محلی نیاز به واکسیناسیون خاصی از حیوانات خانگی خانگی دارد.
واکسن های حیوانات خانگی اصلی
واکسن های اصلی بر اساس خطر قرار گرفتن در معرض ، شدت بیماری یا انتقال به انسان برای همه حیوانات خانگی حیاتی تلقی می شوند.
برای سگ ها: واکسن های پاروویروس سگ، پراکندگی، هپاتیت سگ و هاری واکسن های اصلی در نظر گرفته می شوند. واکسن های غیر هسته ای بسته به خطر قرار گرفتن در معرض سگ تزریق می شوند. اینها شامل واکسن های ضد باکتری Bordetella bronchiseptica ، Borrelia burgdorferi و Leptospira است.
برای گربه ها: واکسن های پانلوکوپنیا (بیماری گربه سانان) ، ویروس گربه ای گربه سانان ، ویروس هرپس ویروس گربه نوع I (رینوتراکتیت) و هاری واکسن های اصلی محسوب می شوند. واکسن های غیر هسته ای بسته به سبک زندگی گربه تزریق می شوند. این موارد شامل واکسن های ویروس سرطان خون گربه ، بوردتلا ، کلامیدوفیلا فلیس و ویروس نقص ایمنی گربه سانان است.
دامپزشک می تواند بهترین واکسن ها را برای حیوان خانگی شما تعیین کند.
تعیین زمان و فراوانی واکسن های حیوانات خانگی
دامپزشک شما می تواند به بهترین وجه برنامه واکسیناسیون برای حیوان خانگی شما را تعیین کند. این به نوع واکسن ، سن حیوان خانگی ، سابقه پزشکی ، محیط و سبک زندگی شما بستگی دارد.
برای توله سگها: اگر مادر او سیستم ایمنی سالم داشته باشد ، توله سگ به احتمال زیاد در هنگام شیر دادن آنتی بادی در شیر مادر دریافت می کند. توله سگها باید یک سری واکسیناسیون را از سن شش تا هشت هفتگی دریافت کنند. دامپزشک باید حداقل سه واکسیناسیون را در فواصل سه تا چهار هفته انجام دهد.
دوز نهایی باید در ۱۶ هفتگی تجویز شود.
برای سگهای بزرگسال: برخی از سگهای بالغ ممکن است سالانه واکسنهای خاصی دریافت کنند ، در حالی که واکسنهای دیگر هر سه سال یا بیشتر تجویز می شوند.
برای بچه گربه ها: بچه گربه ها به طور خودکار آنتی بادی هایی را در شیری که مادرشان تولید می کند دریافت می کنند در صورتی که مادر آنها از سیستم ایمنی سالم برخوردار است. هنگامی که بچه گربه حدود شش تا هشت هفته دارد ، دامپزشک می تواند یک سری واکسن ها را در فواصل سه یا چهار هفته ای شروع کند تا زمانی که بچه گربه به سن ۱۶ هفته برسد.
برای گربه های بزرگسال: ممکن است گربه های بزرگسال سالانه یا هر سه سال واکسینه شوند.
قوانین محلی در مورد واکسن های حیوانات خانگی اجباری
هر کشور قوانین خاص خود را در رابطه با نحوه تزریق واکسن هاری دارد. برخی مناطق به واکسیناسیون سالانه هاری نیاز دارند. مناطق دیگر هر سه سال درخواست واکسن می کنند. تقریباً در همه کشورها اثبات واکسیناسیون هاری اجباری است.
خطرات مرتبط با واکسن های حیوانات خانگی
برای ایجاد محافظت در برابر بیماریهای خاص عفونی، ایمن سازی باید سیستم ایمنی حیوان را به آرامی تحریک کند. این تحریک می تواند علائم خفیفی ایجاد کند، از درد در محل تزریق گرفته تا تب و واکنش های آلرژیک.
سایر عوارض جانبی کمتر شایع مانند تومورهای محل تزریق و بیماری ایمنی مرتبط با واکسیناسیون وجود دارد. با این اوصاف، مهم است که بدانیم واکسن ها جان بی شماری را نجات داده و نقش مهمی در نبرد با بیماری های عفونی دارند. مانند هر روش پزشکی، احتمال عوارض جانبی نیز اندک است. در بیشتر موارد ، خطرات بسیار کمتر از خطرات خود بیماری است. اما مهم است که قبل از واکسیناسیون حیوان خانگی خود با دامپزشک در مورد سابقه پزشکی حیوان خود صحبت کنید.
اکثر حیوانات خانگی هیچ اثری از واکسیناسیون نشان نمی دهند. واکنش های واکسن ممکن است جزئی و کوتاه مدت باشد یا نیاز به مراقبت فوری از دامپزشک داشته باشد. علائم بالینی عبارتند از:
- تب
- سستی
- از دست دادن اشتها
- تورم صورت و / یا کهیر
- استفراغ
- اسهال
- درد ، تورم ، قرمزی ، خاراندن یا ریزش مو در اطراف محل تزریق
- لنگش
- سقوط – فروپاشی
- مشکل تنفس
- تشنج
- لنگش
بهتر است برای قرار ملاقات حیوان خانگی خود برنامه ریزی کنید تا بتوانید از نظر عوارض جانبی پس از تزریق واکسن ، وی را کنترل کنید. اگر مشکوک هستید حیوان خانگی شما نسبت به واکسن واکنشی نشان داده است ، بلافاصله با دامپزشک تماس بگیرید.
داروهای دامپزشکی
استفاده مسئولانه از داروهای دامپزشکی همانند واکسن های حیوانات خانگی ، برای اهداف درمانی و پیشگیری از مهارتهای اصلی جراح امپزشکی است و برای رفاه حیوانات و حفظ سلامت عمومی بسیار مهم است.
طبقه بندی داروهای دامپزشکی
- داروی فقط با نسخه – دامپزشک ؛ مخفف POM-V ؛
- داروی فقط با نسخه – دامپزشک ، مداروساز ، شخص واجد شرایط (SQP) ؛ مخفف POM-VPS ؛
- حیوانات غیر غذایی – دامپزشک ، داروساز ، فرد واجد شرایط مخفف NFA-VPS ؛ و ،
- دامپزشکی مجاز – لیست فروش عمومی ؛ مخفف AVM-GSL.
جراحان دامپزشکی و آن دسته از پرستاران دامپزشکی که SQP نیز هستند باید با مسئولیت و رعایت بهداشت و رفاه حیوان تجویز کنند.
داروهای POM-V باید توسط جراح دامپزشکی تجویز شود ، وی ابتدا باید ارزیابی بالینی حیوان تحت مراقبت خود را انجام دهد.
داروهای POM-VPS ممکن است در شرایطی تجویز شوند که جراح دامپزشکی ارزیابی بالینی انجام داده و حیوانات را تحت مراقبت خود قرار دهد. با این حال ، مقررات داروهای دامپزشکی پیش بینی می کند که POM-VPS در شرایطی که جراح دامپزشکی ، داروساز یا SQP هیچ ارزیابی بالینی از حیوانات انجام نداده و حیوانات تحت مراقبت پزشک نیستند.
داروهای NFA-VPS ممکن است در شرایطی ارائه شود که جراح دامپزشکی یا SQP راضی باشد که شخصی که از این محصول استفاده می کند صلاحیت انجام این کار را با خیال راحت دارد و قصد دارد از آن برای هدفی که مجاز است استفاده کند.
جراحان دامپزشکی با نسخه یا تهیه داروهای POM-V و POM-VPS و تهیه داروهای AVM-GSL مسئولیت های دیگری دارند.
نحوه تجویز داروهای دامپزشکی
نحوه تجویز دارو ها بسته به نوع حیوان ، آرام بودن آن ، نوع دارو و شکل آن ، نوع و وضعیت بیماری از نظر حاد و مزمن بودن ، طول مدت درمان و شرایط صاحب حیوان متغیر است.
اکثر دامپزشکان تجویز دارو ها را به دلیل اطمینان از دریافت دارو توسط حیوان، تاثیر سریعتر و مطمئن تر و راحتی آن بصورت تزریقی ترجیح میدهند.
تزریق و تجویز دارو بسته به نظر دامپزشک ، نوع دارو و بیماری ممکن است ف وریدی ( معمولا با سرم )، عضلانی و یا زیر جلدی باشد. گاهی به دلیل اخلاق حیوان، دامپزشک تصمیم می گیرد نوع تزریق را عوض کند. برای مثال در سگی که ناآرام و تهاجمی است تزریق زیر پوستی نسبت به عضلانی کمتر باعث تحریک حیوان می شود. یا وقتی که نیاز است به حیوان سرم تزریق شود دامپزشک از مدلهای تزریق وریدی بجای عضلانی استفاده می کند که کمتر باعث اذیت حیوان شود. ولی تزریقات بعدی احتمالا بصورت عضلانی خواهد بود.
مانند بدن انسان ها، بدن بعضی از حیوانات ممکن است به بعضی دارو ها ( از جمله پنی سیلین ها ) حساسیت نشان بدهد. حساسیت به دارو قابل پیش بینی نیست. همچنین در سگ و گربه قابل تست کردن نمی باشد. حتی این حساسیت در مورد واکسن های حیوانات خانگی هم دیده می شود.
گرچه تعداد رخداد شوک پس از تزریق کم است ولی همیشه احتمال وقوع وجود دارد. بنابراین باید ۵ تا ۱۰ دقیقه پس از تزریقات ( حتی واکسن ) در کلینیک حضور داشته باشید. اگر شوکی اتفاق افتاد اقدام لازم توسط دامپزشک صورت بگیرد. اولین نشانه های شوک، ترشح بزاق زیاد، ملچ ملوچ کردن و مشکل در تنفس حیوان است.
لیست داروهای دامپزشکی
- Acepromazine : آرام بخش ، ضد استفراغ
- آلپرازولام – بنزودیازپین : به عنوان ضد درد و تسکین دهنده استفاده می شود.
- آمانتادین – مسکن برای درد مزمن
- آمیتریپتیلین – داروی ضد افسردگی سه حلقه ای برای درمان اضطراب جدایی ، نظافت بیش از حد و سمپاشی در سگها و گربه ها استفاده می شود.
- آتنولول : آریتمی های قلبی ، فشار خون بالا و دیابت به همراه سایر اختلالات قلبی عروقی را درمان می کند.
- بنازپریل : مهار کننده ACE در نارسایی قلبی ، فشار خون بالا ، نارسایی مزمن کلیه و نفروپاتی از دست دهنده پروتئین
- اسید کلاولانیک – مکمل آنتی بیوتیک های مشتق از پنی سیلین برای غلبه بر مقاومت در باکتری های ترشح کننده بتا لاکتاماز
- کلرامفنیکل – ضد باکتری برای درمان عفونت های باکتریایی بی هوازی ، چه گرم مثبت و چه منفی استفاده می شود
- جنتامایسین / بتامتازون والرات / کلوتریمازول – داروی ترکیبی برای درمان بیماری گوش در سگ استفاده می شود
- پردنیزون – گلوکوکورتیکوئید (استروئید) که در مدیریت التهاب و بیماری خود ایمنی استفاده می شود.
منبع اصلی این مقاله سایت www.aralshimi.com می باشد. و شما عزیزان می توانید در این سایت مقالات مرتبط بخصوص مقاله در رابطه با نگهداری حیوانات خانگی و رعایت بهداشت را مشاهده نمایید.
